Hiperkaliemia, czyli nadmiar potasu

Do hiperkaliemii dochodzi gdy stężenie potasu we krwi wzrośnie do poziomu powyżej 5,5 mmol/L. Hiperkaliemia wynika z zaburzenia gospodarki elektrolitowej. Jego konsekwencją może być porażenie mięśni, arytmia lub – w skrajnych przypadkach – zatrzymanie akcji serca. Jednakże powolne narastanie stężenia potasu we krwi może nie dawać żadnych objawów. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Składniki nawilżające skórę w kosmetykach

Skontaktuj się z nami, abyśmy mogli porozmawiać o Twoich potrzebach i wspólnie dobrać właściwe rozwiązanie. Naszym priorytetem jest komfort, zdrowie i bezpieczeństwo pacjentów.

Hiperkaliemia – przyczyny

Główną przyczyną zaburzeń gospodarki potasowej w organizmie, przez które dochodzi do hiperkaliemii, jest przewlekła choroba nerek. Schorzenie to występuje u pacjentów, u których notuje się zbyt niskie spożycie potasu, przy jednoczesnym stosowaniu diuretyków, czyli leków moczopędnych. Inne przyczyny hiperkaliemii to:

• nadmierna podaż potasu w diecie u osób z niewydolnością nerek,
• zaburzenia wydalania potasu przez nerki,
• upośledzenie dokomórkowego transportu potasu,
• masywne uwalnianie potasu z uszkodzonych komórek, zespół zmiażdżenia,
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej,
• wzmożony katabolizm białkowy,
• niedotlenienie tkanek,
• hemoliza.

Hiperkaliemia – objawy

Objawy hiperkaliemii nie są specyficzne. Co to oznacza? Jest to schorzenie trudne do rozpoznania, ponieważ nie daje o sobie znać poprzez wyraźne objawy.  Przy niewielkich nadwyżkach potasu w organizmie, człowiek może nawet nie dostrzec u siebie żadnych zmian.

Jednakże zarówno umiarkowana postać hiperkaliemii, czyli taka, w której stężenie potasu występuje między 6,0 – 6,4 mmol/l, jak i ciężka odmiana hiperkaliemii, zaczynająca się od 6,5 mmol/l i powyżej mogą dawać wyraźne symptomy. Nie wolno ich ignorować! Są bardzo niebezpieczne dla zdrowia i mogą mieć poważne, tragiczne w skutkach konsekwencje. Do oznak tych należą:

• osłabienie,
• wiotczenie mięśni (trudno jest wstać z krzesła, czy wejść po schodach),
• duszność,
• męczliwość, a przy tym wolne tętno,
• zaburzenia pracy serca, a nawet zawał serca.

Jak leczyć hiperkaliemię?

Warto podkreślić, że leczenie hiperkaliemii jest ściśle związane z przyczyną powstawania tego zaburzenia w organizmie. Na początku koniecznym jest dowiedzieć się, co je wywołuje. Leczenie hiperkaliemii polega na usunięciu jej przyczyn, np. odstawieniu wywołujących ją leków, a także na podawaniu środków zmniejszających stężenie potasu w surowicy. Stężenie potasu w surowicy krwi zmniejszają: wapń, glukoza z insuliną, wodorowęglany, beta-mimetyki, żywice jonowymienne, leki przeczyszczające oraz hemodializa. Ponadto szczególnie istotne jest monitorowanie EKG i czynności życiowych (zwłaszcza jeśli stężenie potasu w surowicy krwi przekracza 6,3 mmol/L). W poważniejszych odsłonach tego stanu przeprowadza się w warunkach szpitalnych m.in. dożylny wlew glukozy i insuliny, podawanie silnych diuretyków oraz wykonuje się dializę. Chorzy z zaawansowaną niewydolnością nerek i objawami hiperkaliemii, zwykle wymagają hemodializy. Równocześnie bardzo ważne jest usunięcie przyczyny hiperkaliemii i ograniczenie spożywania potasu wraz z dietą.